कोरोना व्हायरसने संपूर्ण जगभरात थैमान घातले आहे. अनेक लोकांनी आपला जीव गमावला आहे. अशामध्ये आता भारतीय मूळ असणारे धावपटू अमरिक सिंग यांनाही या व्हायरसमुळे आपला जीव गमवावा लागला आहे. अमरिक हे ८४ वर्षांचे होते. त्यांनी गुरुवारी (२३ एप्रिल) बर्मिंगहमच्या सिटी रुग्णालयात अखेरचा श्वास घेतला.
ग्लास्गो येथे राहणारे अमरिक आपल्या मागे ५६० पेक्षा अधिक मेडल्स सोडून गेले आहेत. हे सर्व मेडल्स त्यांनी जगातील अनेक धावण्याच्या शर्यतीत जिंकले होते.
रुग्णालयातील डॉक्टरांना अमरिक (Amrik Singh) यांना वाचविण्याबरोबरच त्यांचे बोलणे समजण्यासाठीही अधिक संघर्ष करावा लागला होता. ते शब्दच त्यांचे शेवटचे शब्द ठरले. अमरिक यांच्या ३४ वर्षीय नातू पमन सिंगने आपल्या अधिकृत ट्विटर अकाऊंटवरून माहिती दिली की, त्यांच्या आजोबांचे शेवटचे शब्द हे ‘वाहेगुरु’ होते.
Thread on my grandfather who passed away due to Covid-19 this afternoon.
1/ Sorry to post this, but it’s important we do not simply see statistics and remember the human impact. I am utterly heartbroken, my grandfather was admitted to hospital last Sunday with symptoms pic.twitter.com/cU9GMnzcD7
— Paman Singh (@PamanSingh) April 22, 2020
पमन सिंग यांनी सांगितले की, “१३ मार्चला अमरिक हे भारतातून बर्मिंगहममध्ये (Birmingham) परतले होते. तसेच आपल्या मुलीच्या घरी थांबले होते. ते पूर्णपणे व्यवस्थित वाटत होते. तरीही सुरुवातीला त्यांना आरोग्याबाबत काही समस्या होती, परंतु त्यातून ते बरे झाले होते. अचानक १२ एप्रिलला त्यांच्यात कोरोना व्हायरसची (Corona Virus) लक्षणे दिसायला लागली. त्यानंतर त्यांची चाचणी पॉझिटिव्ह आली आणि यानंतर १० दिवसांनी त्यांनी अखेरचा श्वास घेतला.”
इंडियन एक्स्प्रेसने दिलेल्या वृत्तानुसार, “अमरीकने ४६ वर्षाच्या कारकिर्दीत धावायला सुरुवात केली होती. त्यांनी २६ वेळा लंडन मॅरेथॉनमध्ये भाग घेतला होता. पमन सिंगने सांगितले की, दर वर्षीप्रमाणे यावर्षीही अमरिक १२ फेब्रुवारी ते १३ मार्चपर्यंत आपल्या मूळ गावी सेवा करण्यासाठी गेले होते. अमरिक यांचे मूळ गाव पंजाबच्या जालंधर (Jalandhar) जिल्ह्यातील पड्डी खालसा हे आहे.”
“अमरिक यांनी आपल्या मूळ गावी डोळे तपासणी शिबिर सुरु केले आहे. ज्या व्यक्तींना घर नाही असे आणि गरीब मुलांच्या शिक्षणासाठी त्यांनी यामधून निधी गोळा केला. वैद्यकीय शिबिरातदेखील ते रुग्णांच्या पलंगावरील अंथरून बदलत होते, रुग्णांना वॉशरुमला जाण्यास मदत करत होते. इतकेच नव्हे तर स्कॉटलँडमध्ये जो निधी ते गोळा करत होते, तो निधी भारतात येऊन आपल्या गावातील गरीब मुलांमध्ये वाटत होते. भारतात जाण्यापूर्वी ते मुलांसाठी नवीन कपडेदेखील खरेदी करत होते.”
ट्रेंडिंग घडामोडी-
-टीम इंडियाचे ५ शिलेदार व त्यांच्या आवडत्या बाॅलीवूड अभिनेत्री
-विश्वविजेत्या खेळाडूंना द्यायला पैसे नव्हते म्हणून लतादीदींनी गायलं होतं गाणं
-क्रिकेट विश्वविजेत्या भारताच्या ट्राॅफी नक्की आहेत तरी कुठं?